Ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο

(A Red, Red Rose)

Αχ, ο έρωτάς μου μοιάζει μ’ ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο
που ξαφνικά ιούνιο μήνα ανθίζει·
αχ, ο έρωτάς μου μοιάζει μελωδία
που ‐ γλύκα σκέτη ‐ μαγικά με νανουρίζει.

Όσο όμορφη είσαι, αγαπούλα μου,
τόσο βαθύς είναι για σένα ο έρωτάς μου·
κι εγώ θα σ’ αγαπώ, καρδούλα μου,
μέχρι που να στερέψουν τα πελάγη.

Μέχρι που να στερέψουν τα πελάγη, αστράκι μου,
μέχρι που ο ήλιος λιώσει όλα τα βράχια:
θα σ’ αγαπώ, στο λέω, περιστεράκι μου,
όσο υπάρχει ζωή. Εσένανε μονάχα.

Τώρα σ’ αφήνω γεια, μοναδικέ Έρωτά μου!
Τώρα τραγούδι χωρισμού θα τραγουδήσω.
Μα ξέρε πως θα γύρναγα σε σένα
μακάρι χίλια μίλια να ’χα να διασχίσω!